Het verschil met Wouter

Wouter van den Berg en ik houden evenveel van Karel van het Reve, en dus even weinig van schrijvers als Harry Mulisch en Bas Heijne. Wel is Wouter meer belezen in Karel van het Reve dan ik, maar ik zit hem op de hielen. Als volgend jaar dat Verzameld Werk uitkomt, lopen we gelijk.
Het leuke is dat we ook ongeveer hetzelfde schrijven, ik bedoel over dezelfde onderwerpen. En dat proberen we ook te doen met de duidelijkheid en de redelijkheid die we kennen van Karel van het Reve. Je zult ons het woord ‘intrinsiek’ nooit horen gebruiken. Of ‘identiteit’. Of welk universitair woord ook met meer dan twee i’s. ‘Kilometerheffing’, dat kan nog nèt. Maar daarover schrijven we natuurlijk niet.
Een verschil met Wouter is ook dat ik de boeken over Karel van het Reve niet gelezen heb en niet zal lezen. Dat boek van Ger Verrips bijvoorbeeld, dat interesseert me niet. Wel zie ik graag stukjes op de tv met Maarten Biesheuvel en Eva Gütlich, Maarten ’t Hart of wie ook, die dan iets leuks of minder leuks over Karel zeggen. ’t Hart zegt dan bijvoorbeeld dat Karel niets van de biologie begrepen heeft. Dat hoor ik altijd graag.
Ik ben Wouter maar één keer vóór geweest: met de serie ‘Van tsaar tot Lenin’, die hij niet gezien had en ik wel. Ik dacht toen dat Karels ‘Amsterdamse’ uitspraak van het Russisch, die hijzelf altijd heeft betreurd, op te maken viel uit zijn uitspraak van de naam Kerenski. Vriendin uit Rusland gebeld, die me luid en duidelijk zei dat het ‘Kjèrnski’ moest zijn. Ik dacht, daar kan ik mee aankomen bij Wouter.
Maar hij corrigeerde, heel terecht, die opvatting. ‘Kjééérnski’ is normaler bij de Russen. Was mijn vriendin misschien te luid en duidelijk geweest door de telefoon?
Dat zijn dus de verschillen tussen ons. Wouter weet veel meer dan ik over Karel, en hij weet natuurlijk alles over het Russisch. Er is nog één verschil. We hebben het daar eens over gehad toen ik schreef dat de beste blogs een verzameling Fragmenten zijn, zoals Karel van het Reve ze schreef in de Tirade. Daar was Wouter het geloof ik mee eens. Maar hij schrijft columns ter lengte van Karels columns in Achteraf. Prachtige columns, u moet ze eens gaan lezen. Ik bedoel, zowel Karels columns als Wouters columns. Ik schrijf bijna nooit iets van die lengte. Dat wil zeggen, ik begín wel met die columnlengte, maar ik schrap daarna de helft van de zinnen en eindig met een Fragment. Ook nu weer.