Ik zie nooit films en ik heb een bloedhekel aan acteren. Mijn favoriete actrice is Mae West. Die kon ook niet acteren zoals al die gruwelijke types zoals Meryl Streep het zo goed kunnen. Mae West kon meer dan een rolletje spelen of een nummertje zingen. Ze schreef ook, en dat maakt haar bijzonder. Haar one-liners waren zelfs zo goed dat ze ervoor veroordeeld is geweest, ik meen in 1926. Dat was na een show die ze geschreven had en waarin ze ook de hoofdrol speelde (‘Sex’). Toen moest ze een week zitten.Daarna is ze steeds onderworpen geweest aan de censuur, maar u weet hoe de censuur is: dom en onbeschaafd. Dat is overal ter wereld zo, het was zelfs zo in de Sovjet Unie. Dus speelde ze met de censuur: ze leverde haar teksten in, daar werd in aangetekend wat absoluut niet kon, ze zei oké, dat wijzig ik dan en dan wijzigde ze zo’n afgekeurde regel in bijvoorbeeld ‘A hard man is good to find’. Die regel kwam dus in de film en werd, tot uw en ieders plezier, door haar uitgesproken met die vreemde dictie van haar, die volgens mij werd veroorzaakt doordat ze de gehele dag, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat, kauwgom kauwde.
In 1936 werd ze door een politieman begeleid van de trein naar ergens, ik weet niet waarheen, en toen maakte ze de grap (die ze waarschijnlijk niet in een film had kwijtgekund) die haar beroemd gemaakt heeft en die het gehele oeuvre van bijvoorbeeld The Marx Brothers in de schaduw stelt: ‘Is that a gun in your trousers, or are you just glad to see me?’
Maar mijn favoriete filmregel van haar is: ‘His mother should have trown him out, and kept the stork.’ Vooral dat bewaren van die ooievaar is mooi.
