Dag van slapen

Ik ging gisteravond vroeg naar bed, om half twaalf al. Ik sliep zodra ik lag, had some of my nicest dreams, maar werd al om vier uur weer wakker. Topfit. Wat doe je, als alleenwonende man van 54 jaar? Dan sta je op en sla je aan het masturberen? U heeft het bijna goed geraden: dan sta je inderdaad op, zet je koffie en ga je aan je computer zitten.
Ik dacht: het is een mooie tijd om weer eens wat nieuwe woorden te maken. Ik maakte iets met ‘ach!’, voegde dat in een vorige aflevering in, ging verder met ‘acuut’ en maakte tenslotte iets met Afrika. Als u die nieuwe woorden wilt zien, moet u in mijn labels ‘Nieuwe woorden’ aanklikken.
Daarna ging ik op zoek naar nieuwe, liefst onbekende Oosteuropese kunstenaars die werk maken dat beter is dan het werk van zeg Karel Appel of Corneille. Ik heb er weer één gevonden: Ludmila Jandova, een Tsjechische.
Toen ging ik maar weer eens naar bed. Het was zeven uur. Tot half tien heb ik liggen slapen. Toen kwam ik er definitief uit, ging onder de douche - waar geen muziekinstallatie staat opgesteld, zodat ik de zang voor eigen rekening neem -, nam een ontbijt en pakte het boek dat ik aan het lezen ben (Douglas Hofstadter: ‘Metamagische thema’s’). Daar las ik een paar uur in.
Om drie uur, had ik in de VARA Gids gelezen, zou het snooker op de BBC-zender weer beginnen. Dus daar ga ik klaar voor zitten, ik doe de tv aan - en ik val weer in slaap. Gewoon, zittend in mijn televisiefauteuil. Ik heb geslapen tot kwart over zes, heb een zeer simpel maaltijdje gemaakt en opgegeten (kippevlees, ui, paprika, paddestoeltjes, rijst, sausje er overheen) en hoop dat ik nu uitgeslapen ben. Ik drink vanavond port.