De zalige Pius IX (Senigallia, 13 mei 1792 - Rome, 7 februari 1878), geboren als Giovanni Maria Mastai-Feretti, was paus van 1846 tot 1878. Hij is met 31 jaar pausschap op Petrus (35 jaar) na het langst in functie geweest.
Giovanni Maria Mastai-Feretti kwam uit het Italiaanse Senigallia. Hij groeide op in een adellijke familie in de omgeving van Volterra. Later ging hij in Rome filosofie studeren. Op 26-jarige leeftijd ontving hij zijn priesterwijding en ging hij werken als volksmissionaris. Hij werd door paus Pius VII benoemd tot pauselijk gezant in Chili. In 1827 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Spoleto, en 6 jaar later, in 1833, werd hij aartsbisschop van Imola. In 1840 werd hij benoemd tot kardinaal. Op 1 mei 1846 overleed paus Gregorius XVI, en Giovanni werd op 21 juni van dat jaar verkozen tot 255e paus. Hij nam de naam Pius IX aan.
Pius IX gold bij zijn verkiezing als tamelijk progressief, maar vrij snel geraakte hij in conflict met de Italiaanse vrijheidsbeweging, die ook voor de door de paus bestuurde Kerkelijke Staat een ernstige bedreiging vormde. Uiteindelijk liep zijn pontificaat uit op één groot conflict met de liberale en nationale ideeën, en ging hij de geschiedenis in als een zeer conservatieve paus.
In 1854 kondigde hij het dogma af van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria. Hierin werd als leer van de Kerk vastgelegd dat Maria al vanaf het ogenblik dat zij verwekt werd niet met de erfzonde bevlekt geweest is.
Tussen 1860 en 1870 deed hij een oproep aan alle katholieke jongeren van de hele wereld om de Kerkelijke Staat te komen verdedigen tegen de troepen van de Italiaanse koning, Victor Emmanuel II. Dit werden de zogeheten zouaven. Het Nederlandse contingent, dat zich verzamelde in Oudenbosch tussen 1864 en 1870, was met 3200 jongeren het grootste.
Met het in 1871 tot stand gekomen Duitse Keizerrijk had Pius al direct een gespannen verhouding, doordat Bismarck vanaf 1872 de invloed van de kerk in de katholieke gebieden, vooral in de Poolse en de Zuid-Duitse landen, wilde terugdringen tijdens de Kulturkampf. De conservatieve Pius wilde geen strobreed toegeven en pas zijn opvolger, de meer flexibele Leo XIII, normaliseerde de betrekkingen.
In 1869 riep Pius het Eerste Vaticaans Concilie bijeen, waarin de onfeilbaarheid van de paus als dogma werd vastgelegd. Door spanningen in het toen pas gevormde koninkrijk Italië werd dit concilie echter een jaar later al onderbroken. Toen werd na een korte burgeroorlog ook de Kerkelijke Staat, waarvan de paus het staatshoofd was, ingelijfd bij Italië, en had hij dus geen gebied meer. Hierna moest Pius IX dan ook als een soort van gevangene in zijn eigen paleis verder leven, totdat de dood hem op 7 februari 1878 "bevrijdde"; hij was bijna 86 jaar oud. Meteen nadat hij, als enigszins gebroken man dus, gestorven was, begonnen de kardinalen in Rome met het proces dat moest leiden tot zijn zaligverklaring. Dit heeft echter lang geduurd, want pas op 3 september 2000, ruim 122 jaar later, werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard.
Giovanni Maria Mastai-Feretti kwam uit het Italiaanse Senigallia. Hij groeide op in een adellijke familie in de omgeving van Volterra. Later ging hij in Rome filosofie studeren. Op 26-jarige leeftijd ontving hij zijn priesterwijding en ging hij werken als volksmissionaris. Hij werd door paus Pius VII benoemd tot pauselijk gezant in Chili. In 1827 werd hij benoemd tot aartsbisschop van Spoleto, en 6 jaar later, in 1833, werd hij aartsbisschop van Imola. In 1840 werd hij benoemd tot kardinaal. Op 1 mei 1846 overleed paus Gregorius XVI, en Giovanni werd op 21 juni van dat jaar verkozen tot 255e paus. Hij nam de naam Pius IX aan.
Pius IX gold bij zijn verkiezing als tamelijk progressief, maar vrij snel geraakte hij in conflict met de Italiaanse vrijheidsbeweging, die ook voor de door de paus bestuurde Kerkelijke Staat een ernstige bedreiging vormde. Uiteindelijk liep zijn pontificaat uit op één groot conflict met de liberale en nationale ideeën, en ging hij de geschiedenis in als een zeer conservatieve paus.
In 1854 kondigde hij het dogma af van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria. Hierin werd als leer van de Kerk vastgelegd dat Maria al vanaf het ogenblik dat zij verwekt werd niet met de erfzonde bevlekt geweest is.
Tussen 1860 en 1870 deed hij een oproep aan alle katholieke jongeren van de hele wereld om de Kerkelijke Staat te komen verdedigen tegen de troepen van de Italiaanse koning, Victor Emmanuel II. Dit werden de zogeheten zouaven. Het Nederlandse contingent, dat zich verzamelde in Oudenbosch tussen 1864 en 1870, was met 3200 jongeren het grootste.
Met het in 1871 tot stand gekomen Duitse Keizerrijk had Pius al direct een gespannen verhouding, doordat Bismarck vanaf 1872 de invloed van de kerk in de katholieke gebieden, vooral in de Poolse en de Zuid-Duitse landen, wilde terugdringen tijdens de Kulturkampf. De conservatieve Pius wilde geen strobreed toegeven en pas zijn opvolger, de meer flexibele Leo XIII, normaliseerde de betrekkingen.
In 1869 riep Pius het Eerste Vaticaans Concilie bijeen, waarin de onfeilbaarheid van de paus als dogma werd vastgelegd. Door spanningen in het toen pas gevormde koninkrijk Italië werd dit concilie echter een jaar later al onderbroken. Toen werd na een korte burgeroorlog ook de Kerkelijke Staat, waarvan de paus het staatshoofd was, ingelijfd bij Italië, en had hij dus geen gebied meer. Hierna moest Pius IX dan ook als een soort van gevangene in zijn eigen paleis verder leven, totdat de dood hem op 7 februari 1878 "bevrijdde"; hij was bijna 86 jaar oud. Meteen nadat hij, als enigszins gebroken man dus, gestorven was, begonnen de kardinalen in Rome met het proces dat moest leiden tot zijn zaligverklaring. Dit heeft echter lang geduurd, want pas op 3 september 2000, ruim 122 jaar later, werd hij door paus Johannes Paulus II zalig verklaard.
Tot zover Wikipedia. Alleen maar zalig, kan daar de nieuwe paus geen eind aan maken. Heilig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten