Bij Pauw & Witteman hoorde ik gisteravond Najib Amhali beweren dat hij trots was, Marokkaan te zijn. Dat lijkt op een Amerikaan die zegt proud to be an American te zijn. Ik ben zo vrij om die Amerikaan en ook Najib niet te geloven. Ze zeggen allebei iets anders dan ze bedoelen.
Zou ik ook trots op mijn Nederlanderschap kunnen zijn? Nee, natuurlijk niet, ik heb voor dat Nederlanderschap niets hoeven presteren.
Wel kun je blij zijn dat je een Nederlander bent en geen Syriër of een Venezolaan. Door de vrijheid die je hier hebt om te zeggen wat je wilt. De zaagmolen is in Nederland uitgevonden, en toen kwam de Gouden Eeuw. In de 19e eeuw heb je Buys Ballot gehad. Trouwens, we hebben in alle eeuwen sinds Spinoza grote geleerden gehad. Uit de 20ste eeuw schiet mij de naam van Oort tebinnen.
Op het gebied van de muziek hebben we Sweelinck gehad en niet veel meer, dat is waar. Bach sprak Duits en Vivaldi Italiaans. Maar we hebben nu Jan Akkerman nog.
Ook wat de schrijvers betreft, is de zaak niet al te plezierig. We hebben in de 19e eeuw Multatuli en in de 20ste eeuw Karel van het Reve gehad.
Ook op sportgebied is het behelpen. We hebben Euwe, Blankers-Koen, Geesink en Cruijff.
Op het gebied van de schilderkunst is het ook zuinig. Rembrandt, Steen, Van Gogh, daar houdt het zo’n beetje wel mee op.
Maar we zijn ook een klein landje. Als we ons onderwijs nu eens beter gingen maken...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Wie niks heeft om trots op te zijn, kan altijd nog trots zijn op zijn land. Zei ooit iemand. Wie weet ik niet. Maar ik denk wel degelijk dat het mogelijk is, om trots te zijn op je land, ook al slaat het nergens op.
Wat betreft de schilderkunst moet men Vermeer niet vergeten. Wetenschap: Lorentz. Over schrijvers ga ik niet twisten, dat ziet er te persoonlijk uit (u weigert kennelijk om Hermans en de broer van Karel in uw lijstje op te nemen). In de filmkunst hebben we Ivens en Verhoeven. En in de muziek hebben we inderdaad bar weinig.
@Max. Je bent een Rus en je schaakt. Dan kun je trots zijn op Rusland. Maar eigenlijk ben je dan niet trots op Rusland, maar op die hele schaakcultuur die daar bestaat, en waarvan je deel uitmaakt.
Zouden wij Nederlanders nou ook zo’n soort cultuur hebben? Ik bedoel niet onze wereldberoemde handelsgeest, waterwinning en bloembollenvelden.
Je zou kunnen denken over onze neiging om nooit iets weg te gooien, maar alle prullaria te bewaren in museumpjes. Neem die Anne Frankboom. Die boom gaan wij niet namaken, zoals de Amerikaan onmiddellijk zou doen. Nee, die boom moet zélf blijven staan. We bouwen er desnoods het Anne Frankboom Museum omheen.
Dat ik Vermeer, Lorentz en Hermans niet noemde, is inderdaad onvergeeflijk. Karels broer is heel leesbaar tot en met ‘Nader tot U’. Daarna zijn er nog enkele hoofdstukken, paragrafen, brieven, regels waar ik om kan lachen.
Maar ik bedoelde schrijvers met het gewicht van Molière, Nabokov, Shakespeare, Perec.
Dat ik de filmkunst in zijn geheel vergat, komt doordat ik nooit een film zie.
Een reactie posten