Deze grote zangeres van het Neêrlandse lied (1937-2002) blijft toch vooral bekend om haar mond. Mens, wat een prachtige smoel had ze! Ik kan me niet één lied van haar herinneren. Niet één. Maar ik zal haar blijven kennen door het ‘herìììnneren’ dat ze eens playbackte. Een te weinig bewierookte zangeres.
maandag 19 november 2007
Connie van den Bos
Deze grote zangeres van het Neêrlandse lied (1937-2002) blijft toch vooral bekend om haar mond. Mens, wat een prachtige smoel had ze! Ik kan me niet één lied van haar herinneren. Niet één. Maar ik zal haar blijven kennen door het ‘herìììnneren’ dat ze eens playbackte. Een te weinig bewierookte zangeres.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Spijbelaar/Altijd klaar/Voor 't gappen van een koek/Een ruit kapot/Dat was een schot/Van Sjakie van den Hoek
Maar in hogere zin heb je gelijk, d.w.z. is je constatering dat je je geen enkel liedje herinnert niet vreemd. Als deze regels me niet toevallig onmiddellijk te binnen waren geschoten was ik ook op nul blijven steken.
Die playback heeft haar altijd dwarsgezeten. Ik herinner me een fragment bij Sonja Barend waarin ze verontwaardigd zei dat een recencent van een optreden had gezegd "Jammer dat Connie van den Bos' playback er weer naast zat" - terwijl ze live had gezongen!
Ze heeft ook duettten gezongen met Janis Ian, o.a. 'Jesse come home.'
En dan is er nog de klassieker 'Ik ben gelukkig zonder jou.'
Ja, en Connie ging op een zeker moment ook trouwen met de man die ‘Sjakie van den Hoek’ voor haar schreef. Ik kan niet op zijn naam komen. Hij was al wat ouder dan Connie. Een baardmans. Had in de jaren vijftig en zestig in de reclame gewerkt, en ging daarna tamelijk slechte korte verhaaltjes schrijven. Als hoogste vorm van creativiteit wist hij eens te melden dat hij zich verboosde over het kernwapenbeleid van de regering-Lubbers. Maar zijn naam weet ik niet meer.
Ik herinner me nu trouwens ook het lied ‘Roosje m’n roosje’. Het is maar goed dat ik dit lied nog niet kende toen ik 14,15 jaar was. Ik zou het ingetogen hebben staan zingen op het schoolplein: ‘Roosje, m’n doosje / Doet zeer als de hel.’ Want in die tijd waren we gráppig.
Ik bedenk nu dat "Sjakie van de hoek" toch wel waarschijnlijker is dan "Sjakie van den Hoek". Het zal door mijn eigen naam komen.
En "Ik geef me een roosje mijn roosje", ja natuurlijk - ik zat gisteren tijdens het reageren maar te denken "Er was ook iets met twee oude mensen". En iets met "Lailailailai". Maar dat kan ook weer uit Svdh komen.
"Ik ben gelukkig zonder jou" kan ik me daarentegen niet voor de geest halen.
De verleiding is nu groot onze kennis weer helemaal op peil te brengen, ja, op een hoger peil dan die ooit is geweest, door enkele minuten te googelen. Maar dat doen we dus niet, dat voelt niet goed.
Een reactie posten