Posts tonen met het label cultuur. Alle posts tonen
Posts tonen met het label cultuur. Alle posts tonen

zaterdag 8 december 2007

Claudia!

Dat was toch geen stijl! Zomaar weglopen. Terwijl ik je. Terwijl ik je toch één en andermaal verteld heb: a) dat ik je onvoorwaardelijk liefheb, b) dat je kussen mij nog steeds behagen, c) dat ook je verdere lichamelijke acties mij nog steeds lief zijn (behalve misschien het harken in de tuin), d) dat je je werkelijk niets moet aantrekken van waar mijn ‘ogen’ heendraaien, e) want die ogen draaien uiteindelijk alleen naar jou toe, lieve Claudia, f) dat was die ene keer, en daar kon ik niets aan doen, dat heb ik toch wel genoeg uitgelegd, g) ze heette Hanna en ze was lid van de Bach-zangclub, en ik vond haar een mooie altstem hebben, niks meer en niks minder, h) en dat had dus niets te maken met haar ‘mooie tieten’, die ze overigens wel heeft, i) maar dat zie ik meer in de context van haar zangcapaciteiten, j) daar kun je wel protest tegen aantekenen, maar dat zie ik echt uitsluitend in samenhang met haar stemgeluid. Hoor! Claudia!, k) hoe kóm je erop om mij daarvan te beschuldigen!, l) dat is echt de waanzin ten top, om míj te beschuldigen van óverspel, m) ik ben nog nooit, ik ben nog nooit thúis bij haar geweest!, n) bij die rondborstige Hanna, die bedoel je toch? Oh, je bedoelt ‘een willekeurig ander rondborstig type’, o) o, ik ben, het is goed dat er een o voor staat, ik ben nu eerlijk, en je weet wanneer ik eerlijk ben - nog NOOIT bij een andere vrouw geweest. Eerlijk, Claudia, p) behalve, maar dat is al van vroeger, bij Margrietje. Maar dat telt niet, q) ik zei, dat telt niet. Dat is al van zoveel jaar geleden, dat is al van vóór ik jou leerde kennen op dat strand van Wijk aan Zee, weet je nog, lieve Claudia? Wat een prachtige herinnering!, r) nou ja, ik ben nog één keer naar Margriet gevlogen (ze woont in Adelaide) en daar hebben we onze werkzaamheden besproken. Maar dat ging niet verder!, s) kun je me niet vergeven, lieve Claudia?, t) het leven is zo saai zonder jou, u) je bent altijd zo goed in bordspelletjes, v) die ik beloof niet meer te zullen winnen!, w) ook aan je sexuele wensen zal ik steeds tegemoetkomen, vrees niet, x) dus kom alsjeblieft terug, Claudia, kom terug bij me, y) anders, z) hang ik me op.

maandag 26 november 2007

Cultuur: wat je ziet

Dit plaatje komt van Mighty Optical Illusions, en de vraag is: wat zien wij hier? De cultuur waarvan je deel uitmaakt, blijkt mede te bepalen wat je ziet. Die theorie is van de Schotse missionaris Robert Laws, die rond 1890 in Afrika werkte.
Wat zien we dus boven het hoofd van de vrouw tweede van links? Wetenschappers lieten dergelijke tekeningen zien aan mensen in Oost-Afrika en het antwoord was: die vrouw houdt een houten of metalen doos op haar hoofd. In culturen met weinig hoekige visuele aanwijzingen, wordt de hele familie gezien als zittend onder een boom (waarvan de stam rechts naast het kleine staande meisje wordt gezien). Alleen westerlingen, gewend aan hoeken en doosachtige architectuur, nemen aan dat dit een familie is die gewoon binnen zit. Wij nemen aan dat dat vierkant boven het hoofd van die vrouw een raam is, met wat heesters die je erdoor kunt zien. Wij zijn misschien even blind voor de werkelijkheid als die Oostafrikanen of die Micronesiërs, maar dat is wat wij zien.

zondag 18 november 2007

Getrouwd

Ik ken Wilma en Rudy niet, en ik bedoel ze ook zeker niet te beledigen - beledigen doe ik alleen mijn vijanden. Soms mijn vrienden ook, maar ze weten dat het uit een goed hart komt. Er gaan soms maandenlang van email-verkeer overheen, voordat je alles hebt uitgelegd. Je bent niet lelijk (behalve je puistjes), het duurt alleen wat langer om tot je innerlijke schoonheid door te dringen. En die slag in je haar, die vind ik fantastisch.
Zo red ik me zo’n beetje in het maatschappelijke verkeer.
Een van de dingen waar Wilma en Rudy, or whatever their names were, me wel voor behoed hebben, is het huwelijk. Het zou voor mij misschien nog niet eens zo’n ramp geworden zijn. Maar voor mijn vrouw!